بار سفر ببستی و راهت به آسمان                                     یاد ز خاطرات هرگز نمی رود

ایمان و معرفت و خلق و خوی تو                                         از دیده هم برود از دل نمی رود 

گرید ز داغ فراغت چشم آسمان                                         این غصه تا ابد ز دلها نمی رود 

دانم که خاک مزارت با تو زر شود                                        این نام نیک ، ز دنیا نمی رود

هدیه ای از طرف ایزد منان آمد

از پ ابر غمم ماه به میدان آمد

ز عطایش به من خسته ی شوران احوال

مهر او همچو هاری که به دامان آمد

سبزه و سنبل و گل های بهاری هر دم 

جمله یکدم به حضورش به تمنا آمد

تنگ نظر را به رزق قدر نگاهش دهند                                       چشم حسودی ببند مدح و ثنایش بگو

گرچه در این روزگار دٌر گرانیست دل                                         ورنه به هر سینه هست قلب سیاه و خجل

گردش این روزگار بی من و ما در گذر                                        یاد کنند هر دمی مرد نکونام را

درد و مرحم هیچگاه اندر جوار هم نبود                                   درد من دوری و درمانش به چشمان تو بود

این سرشت ملتهب را با وجودت دوسدار                                 مرحم این جسم رنجور آن نگاه از دور بود

عشق تو آمد و بر عمق وجودم جان داد                                          گشت نوری که به کابوس دلم پایان داد 

همچو باران که به صحرای وجودم بارید                                            آتش شهر به یک دم به گلستان جا داد

گذر عمر مثالش به درختی ست رشید                                          شد به هر باد خزانی پرو بالش را چید

سال ها همچو روان آب به جویی لغزید                                          پلک چون بر نظر آمد موی سیه گشت پید

اوریم گان الوب ایندی نجه بو درده دوزوم

یاش آخیر ساق جیله دن گان کیمی دور آیری گوزوم

الع بیر درده داوام دور کی یاواش درده دوزم 

دنیالار صاحبیم من ساتاشیر یاره گوزوم

گونشین نورو دوغاندا آدی اولکی سوزوم 

دولاناردیم باشینا شمعینه پروانه اوزوم

دنیام اولدو باخیشی آیری لیغا یوخدو دوزوم

الینین توتماغینا عالمه رویا دوزدوم 

طالعیمی یازانا وار بلع بیر آیری سوزوم

اونو منن آلانا هر گئجه گارگیش دی سوزم

اوریم گان اولوب ایندی نجه بو درده دوزوم

یاش آخیر ساق جیله دن گان کیمی دور آیری گوزوم

الع بیر درده داوام دور کی یاواش درده دوزم 

دنیالار صاحبیم من ساتاشیر یاره گوزوم